Aankomst...De Camino gaat verder.....

Eindelijk is het zo ver. Na een hectische transit in Barcalona, ik ben nl. wezen kijken of mijn rugzak niet per "ongeluk" op de band was gekomen. Dat zal ik even uitleggen. Op het vliegveld van Santiago De Compostela heb ik namelijk kritiek geleverd op extra betaling van mijn bagagevervoer. Ik heb een beroep gedaan op de prijsafspraak van het reisburo en dat er nergens iets over staat in de tickets(transittickets), dus waarom zou ik moeten betalen voor het vervoer van 13kg rugzak. Oja en mijn stok!. Ja, het bedrag was dubbel. Ik sommeerde een gesprek met een chef. Die ouwe keek mij aan toen ik hem vertelde dat ik een pelgrim was en nu naar huis wilde. Bovendien zal ik , als ik in Nederland ben , een stuk in de krant schrijven over deze kapitalistische wijze  passagiers te dwingen om bagagegeld te betalen door aantrekkelijke vliegtarieven aan te bieden. Ik hoorde hem dit uitleggen aan een chef die kwam aanlopen, en deze heeft toegezegd om ervan af te zien. Ik heb kunnen begrijpen dat hij liever geen problemen wilde. Nou dat ging goed ,ik hoefde niets te betalen. Ik heb daarom bij aankomst een beetje argwaan gehad en ben naar de band gelopen, heb geinformeerd, en kwam erachter dat mijn bagage automatisch naar het transitvliegtuig ging. Dus ik moest natuurlijk weer door de hectiek van de douane contrôle. Alles doorstaan en ik was na twee en een half uur weer in Amsterdam, waar ik tot mijn grote  verrassing werd verwelkomd door Essy en twee vriendinnen en mijn oppashondje. Wat een heerlijk gevoel weer thuis te zijn!.

Maar ben ik er al? Ik geloof dat de Camino nog verder gaat. Ik heb het gevoel dat ik een nieuwe stad/dorp bereik heb,  om alweer te overnachten en de volgende dag weer een nieuwe etappe te lopen. Waar naartoe , dat zie ik deze keer zelf wel. De nieuwe bestemming ken ik dus niet, maar die is er wel. Eigenlijk zal ik deze blijven lopen. Want is het niet zo dat iedere dag opnieuw er een Weg naar iets is? Nieuwe ontdekkingen op te doen, nieuwe bijdragen te leveren in je leven? Ik geloof dat de Camino verder gaat dan Santiago de Compostela...., dat het dan pas echt zal beginnen. Ik voelde die emoties al bij het aankomen op het grote plein voor de Kathedraal. De Camino de Frances is er een geweest van Wanhoop en Afweging, van Doorzettingsvermogen (fysieke krachtmeting) en tenslotte Culturele verrijking. Was dat niet mijn doel? En toch , of je het wilt of niet durf te erkennen dat het religieuze aspect zeker een rol  is blijven spelen op "De Weg". Ik kan niet anders zeggen dat het laatste deel van de Camino , zeker de laatste week, Religiositeit  uitstraalde. Innerlijke rust en het goede gevoel dat je je doel zult bereiken, want daar deed je het voor.

Om met de tekst van mijn twee lieverds Jim en Dan te eindigen, WALKONBY Ingrid,"if you see me walking .......;;;;.....